Het is woensdagmiddag en tijdens het werk kijk ik naar buiten. Het ziet er somber uit. Het blijft maar regenen met langdurige stortbuien en onweer. Even de Buienalarm-app checken; de regen gaat voorlopig nog door tot 16.00 uur. Net voor 16.00 uur kijk ik ook op de Buienradar-app. Gelukkig, de regen stopt eindelijk en het ziet er goed uit voor de avond. Ik pak mijn spullen, ga naar huis, eet iets, en vertrek naar de jachthaven.
Op de jachthaven schijnt de zon. De deelnemers schrijven zich in voor de 3e zeilwedstrijd met een gezamenlijke start. Het veld bestaat uit 12 deelnemers, 6 in de gele en 6 in de blauwe klasse.
De gezamenlijke start is om 19:30 uur. Het weer: Zon met bewolking. Westenwind 4-3 Bft Parcours 2x: Boei NN40_NN24, gele klasse Boei NN42_NN22, blauwe klasse
Voor de start waren de deelnemers druk bezig met hun voorbereidingen. Ze bepaalden de windrichting en berekenden de aanloopsnelheid tot de startlijn.
Op het startsein lagen de schepen scherp aan de wind en vertrokken ze naar de eerste keerboei.
Het veld valt na het passeren van de startlijn mooi uit elkaar.
Wat natuurlijk ook een mooi plaatje op leverde.
Al snel nam de wind in kracht toe. Hoewel enkele schepen hun koers konden voortzetten, moesten andere schepen beginnen met laveren om tegen de wind in te kunnen varen.
Wanneer schepen recht doorvaren of laveren, kruisen ze elkaar vaak, wat tot spannende situaties kan leiden. Gelukkig zijn de regels bekend en bij twijfel wordt snel “Bakboord” geroepen, waarna de uitwijkmanoeuvres worden uitgevoerd
Natuurlijk zijn er ook mensen die het anders inschatten en een ander plan maken. Ze laten de eerste laveermanoeuvres aan zich voorbijgaan om later voorop te komen liggen.
Er is ook verschil in snelheid van de schepen, waardoor het ene schip eerder overstag kan gaan en sneller kan vertrekken dan het andere. Dit leidt vaak tot prachtige momenten.
Na het vele laveren wordt de eerste keerboei eindelijk bereikt. Sommige schepen komen net niet goed uit en moeten nog een keer laveren om de boei te ronden. Daarna varen ze voor de wind naar de tweede keerboei, wat even een rustmoment geeft.
